مباحث هایدگر در باب ماهیت فهم و تفسیر، زبان، دور هرمونتیک، تاثیر پذیری فهم از پیش فهم ها و تاریخی بودن وجود انسان، منجر به پیدایش هرمنوتیک فلسفی گردید. هایدگر در سخنرانی های سال 1923 و در کتاب هستی و زمان آشکارا با فاصله گرفتن از تلقی رایج از هرمنوتیک به مثابه روش فهم و روش شناسی علوم انسانی، دیدگاهی انقلابی را پیش نهاد
30 مرداد 1396
فلسفه زبان به همراه اتمیسم منطقی و فلسفه اصالت تحصل منطقی، سه جنبش مؤثر فلسفی در قرن بیستم هستند که جملگی، وظیفه اصلی (و شاید تنها وظیفه) فلسفه را تحلیل می دانند، و از آنجا که تحلیل، به استعمال و وظیفه زبان مربوط است، بر این اساس، این سه مکتب معتقدند که مسائل فلسفی، دست کم تا حدودی، مسائل زبانی است، و بنابراین، فقط به وسیله توضیح و تشریح الفاظ زبان است که می توان تا اندازه ممکن، این مسائل را حل کرد
24 مرداد 1396
هنر فشرده دانش، معرفت، فضیلت و کمال، آمیخته با کیاست، فراست و زیرکی است و کلمه زیبایی که زیبنده هر اثر هنری است به مثابه نیک و خوب در برابر زشت و بد به کار رفته است. در نگاه عقلی به هستی، این دو واژه پر معنا و ژرف را تنها بر پایه قاعده فلسفی« وحدت در کثرت» به تفسیر فیلسوف بزرگ مکتب اصفهان، ملاصدرا، می توان مقبول و معقول دانست. بلندای معنای کامل هنر و زیبایی در وجود واحد احد هنرآفرین زیبا، که به جمیل و دوستدار جمال توصیف شده و هنرمندانه ابداع زیبایی می کند، قابل فهم و تفسیر است. صحن زیبای عمارت این جهان سلفی و سقف هنرمندانه عالم علوی به وحدت وجود اتقان و استحکام یافته است. وحدت، حقیقت وجود و کثرت نمایش زیبای وحدت و تجلی هنرمندانه آن است. هماهنگی، هم صدایی و هم نوایی در کثرت، گواه اندکاک کثرت در وحدت است. معرفت شناسی ملاصدرا که انقلابی در فلسفه ایجاد کرد و آفرینش ناآرام را در حرکت ناآرام جوهری دانست، بنای عظیم نظامی فلسفی را در مکتب فلسفی را در مکتب اصفهان ساخت که همچون بناهای تاریخی زیبا و هنرمندانه این شهر تا به امروز بر تمامی فلسفه های ایرانی و غیر ایرانی اثرگذار بوده و هست. او اتحاد عشق، عاشق، معشوق را در وجود شناسی و اتحاد عقل، عاقل و معقولرا در معرفت شناسی ارائه نمود و ذهن را در مو قعیتی که کائنات را جلوه زیبای جمال واحد بداند، آرام ساخت. این مقاله ادعا دارد که هنر و زیبایی بر اساس قاعده وحدت در کثرت عقلی ملاصدرا قابل معنای معقول و مقبول است. از این رو پس از طرح مسئله و تبیین قاعده در حوزه معرفت شناسی، به پیوند و ارتباط هنر و حدت وجود و زیبایی و کثرت وجود پرداخته و ادعای فوق را مبرهن می سازد.
17 مرداد 1396
ارسطو در سال 3/384 ق.م در استاگیرادر تراکیه متولد شد. در هفده سالگی به قصد تحصیل به آتن رفت و عضو آکادمی افلاطون شد، و به مدت بیست سال تا هنگام مرگ افلاطون با او در معاشرت بود. پس از مرگ افلاطون آتن را ترک کرد و شعبه ای از آکادمی در شهر آسوس در ناحیه ترود تأسیس کرد. سه سال بعد به میتیلِن رفت و در آنجا با تئوفراستُس(مشهورترین شاگردش) آشنا شد. در سال 2/343 فیلیپ مقدونی ارسطو را به پلا دعوت کرد تا تعلیم و تربیت پسرش اسکندر را به عهده گیرد. هنگامی که اسکندر در سال 5/336 بر تخت سلطنت نشست، او مقدونیه را ترک کرد و به آتن بازگشت و مدرسه جدید خود را که به نام «پریپاتوس»(مشائی) معروف شد، تأسیس کرد. در سال 323 ق.م، اسکندر کبیر درگذشت، و عکس العمل آن در یونان، بر علیه اقتدار مقدونیان، منجر به اتهام بیدینی علیه ارسطو شد.
10 مرداد 1396